Shaxarlik olifta va Tog`lik foxisha... (2-Qism) Xirsni qondirib chala quriga kiyimlarni kiyib ortga qishloqqa qaytishdi. Bu birinchi ham ohirgishiam emasdi. Shundan so`ng ular bir hafta davomida tez tez uchrashib yurishdi. Mohichehrani yigiti Ilhom, oddiy uslubda faqat birxil sikardi. Elyor bo`lsa o`pib erkalab, bora bora Mohichehra Ilhomdan ko`ngli sovib Elyorni sevib qola boshladi. Garchi yoshi katta bo`lsada. Elyor bo`lsa shunchaki tatilni maroqli o`tkazish niyatida edi... No to`g`ri xatti xarakat albatta kimdur buni sezadi. Ilhom ham buni payqay boshladi. Muhichehrani munosabati, bundan jaxli chiqdi. Hammasidanam oliftani o`ralashib yurgani haqidagi gap so`zlar. Ilhon o`shanda xato qilgan bo`lsada xatosini to`g`irlamoqchi edi. Shuning uch Mohichehrani uchrashuvga chaqrib izoh talab qilmoqchi edi. Uni kelmagani asabini buzdi. Ortidan izlab borgan Ilhom ayni avjiga chiqgan payt hiyonatkor yorini olifta bilan tutib oldi. Oqibatta ikki xo`roz o`rtasida mushtlashuv yuzaga keldi. Mohichehra kiyimini kiydiyu uyiga juftakni roslab qoldi. O`z qomatiga, gavdasiga ishonga Elyor Ilhomni chorlovini qabul qilib yakkama yakka urusha boshlashdi. Elyorni shug`ullanib qomatini ishirgani ish bermadi. Qotmadan kelgan, mushtlar mehnatda qotgan, chayir bu tog`lik yigitga mushtlari tasir qilmasdi. Aksincha Ilhomni har bir zarbasidan ovoz chiqar, badani og`rib ketardi. O`n minutga bormay Ilhom Elyorni og`zi burnini qonga belab piypap tashladi. O`sha kuniyoq Elyor qochgan xo`rozdan uyiga, ketib qoldi. Nima qilsin bechor bu yer qishloq bo`lsa, bir bir chiqiladigan. Shaharda bo`lganda.yu, okalar opkelgan bo`lardi... Uyoqda endi nima bo`lishini bilmay o`tirgan, Mohichehra Elyorni ketib qolgani eshitib ko`ngni ezildi. Yorini kumsab o`sa anhor bo`yiga bordi. Yig`lagancha bo`lib o`tgan ishlarni eslarkan orqadan qadam tovushlari eshitildi. Ne umid bilan qarasinki Ilhom turardi. Biroz bir birlariga qarab jim qolishdi. -Siz haydaziz uni. -deya Ilhomga baqirdi. -O`sha oliftani mandan afzal ko`rdingmi? -Ilhom qizni yelkasidan ushab siltab qo`ydi. -Ha, ha, ha uni sevardim. -deb baqirdi Mohichehra. Bu gaplar ilhomni yurak yuragini teshib o`tib ketti. U Mohichehrani ushladi va zo`rlay boshladi. [IMG] Mohichehra qancha dod voy qilmasi qo`yvormadi. Ilhom ishini qilib shimini kiyib uyiga ketdi. Mohichehra o`sha joyda yig`lagan ko`yi qoldi. Tun tushib yulduzlar o`smonga ko`tarilguncha jo`yidan qimirlamdi. So`ng o`smondagi yulduzlarga termulib, anhor chalayotgan kuyga qo`shiq kuylay boshladi... Hhaaaaayyyyyaaaarrrrreeeeg`g`g`g`g` qadirdonlarg`g` burodarlarg`g`g`g`, bu albatta hazil. (TAMOM)